Sihirli Bahçe Montessori

Nesrin Demiray ve kızı Arzu Aydoğan’ın 2002 yılında beklenmedik bir kararla birlikte çalışmaya başlamaları, Sihirli Bahçe Montessori Okulu’nun ilk olarak onların zihinlerinde kurulması anlamına geliyordu. Fikirlerini ilk andan itibaren tüm ciddiyetleri ve samimiyetleriyle hayata geçirdiler.

İlk olarak Arzu Aydoğan, Montessori Yöntemi ve mevcut diğer yöntemler hakkında ayrıntılı bir araştırma yaptı. Bu araştırmalar sonucunda görüldü ki Montessori Yöntemi, okul öncesi eğitimde en başarılı, bilimsel temelli ve sistemli yöntem olarak 2–6 yaş çocukları için idealdi.

Yöntemin en önemli özelliklerinden biri, kendine özgü bir mekâna ihtiyaç duymasıdır. Bu nedenle projenin başlangıcında öncelikle bu noktaya odaklandık. Montessori mekânının tüm boyutları çocuk ölçülerine uygun olmalıdır. Bu yüzden herhangi bir binayı Montessori Yöntemi’ne uygun hâle getirmeye çalışmaktansa kendi binamızı inşa etmeye karar verdik.

Sihirli Bahçe Montessori Okulu’nu inşa etme aşaması bize çok keyifli geldiği için diğer okullarımızı da hep biz, sıfırdan projelendirip inşa ettik.

Okulun tüm iç ve dış tasarımında görev alan başarılı mimarlar Mürşit Günday ve Şerife Meriç’tir. Binanın tasarımı, okulun yönetici ekibi ile mimarların ortak çalışması sonucunda ortaya çıkmıştır. Tasarım süreci, herkesin ayrıntılı olarak Montessori Eğitimi’ne odaklandığı bir dönem olmuştur.

Bu özenli çalışma, binanın farklılığını tüm ziyaretçilere ilk görüşte hissettirir ve zamanla binadaki çocuklar, mekânın uyumlu etkisi altında sıra dışı bir estetik algı geliştirirler.

Felsefemiz

Doğru ve geçerli bir eğitim programının, kabul görmüş ve bilimsel dayanaklara sahip bir kuramsal çerçeve üzerine temellendirilmesi gerektiği ispatlanmıştır (Lunenburg, 2000).  

Eğitim yönteminizin ve bilgi içeriğinizin (müfredatınızın) sağlam bir temele oturması, ne yaptığınızı ve neden yaptığınızı bilmenizi sağlayan bu kuramsal altyapıya bağlıdır. Aksi takdirde sunduğunuz yöntem ve içerik, çocuğun gelişimine uygun düşmez; bu da çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak yerine gelişimini köreltir ve insan hayatındaki en önemli dönemlerinin boşa harcanmasına yol açar.

Bu nedenle bir eğitim kurumu, her şeyden önce bir eğitim felsefesine sahip olmalıdır. Bu felsefe üzerine kuramını, ardından da yöntemini inşa etmelidir.

Montessori Felsefesi, sınıftaki araçlardan veya öğretmen merkezli eğitimden çok daha fazlasını ifade eder. Çocuğu eksik bir birey olarak değil, kendi doğasıyla değerli bir varlık olarak görür. Onu yetişkinin beklentilerine göre şekillendirmek yerine, özgün gelişim yolculuğunda rehberlik eder.

Bu yaklaşımda yetişkin, otorite değil; çocuğun ihtiyaçlarını karşılayabileceği güvenli ve destekleyici bir çevreyi hazırlayan kişidir. Çocuk, kendi hızında öğrenir, sorumluluk alır ve öğrenmeyi keyif için sever.

Montessori ile yetişen çocuklar, çalışmayı ve üretmeyi mutluluk kaynağı olarak görür; bu da onlara hayata ayrıcalıklı bir başlangıç yapma fırsatı sunar.